- kandažyti
- kandãžyti, -ija, -ijo 1. tr., intr. mušti, lupti, kandabyti: Jis supykęs ėmė jį kandãžyti Bd. Kandažyt gavo Grž. Arklį kandãžija Kp. 2. tr. valyti, plauti, mazgoti: Jis savo batus kandãžija ir kandãžija Dkk. | refl. Varn: Netingia rėdyties, kandãžyties – kas čia per mada! Škn. \ kandažyti; iškandažyti; nukandažyti
Dictionary of the Lithuanian Language.